Ervaring uit de praktijk – en waarom dat blijft tellen
Het eerste blog-bericht op deze site. Waarom al die moeite? Vanaf 1980 heeft mijn werk grotendeels gedraaid om aansprakelijkheid, schade, en misschien wel een favoriet werkgebied: terugroepacties. Mijn eerste ervaring in het zenuwcentrum van een grote terugroepacties dateert alweer van meer dan 30 jaar geleden.
Een hectische periode van meewerken en -denken in wisselende teams, die het beste uit zichzelf naar boven haalden, vanuit alle disciplines die je je in een grote onderneming kunt voorstellen. Van juristen tot communicatiemedewerkers. Van interne accountants tot de IT afdeling (ja, toen al…). Van productiemanagers tot logistieke planners. Van de risk manager tot de interne dienst, die een halve etage vrijgemaakt had van waaruit alles werd gecoördineerd. Van de CEO tot en met de cateringmensen en vele anderen, binnen en buiten de organisatie. De TV aan om het nieuws te volgen. Heetcolitters koffie, updates en bijsturen van vroeg in de ochtend tot laat in de avond.
Hiërarchische verschillen zijn in zo’n situatie nauwelijks meer merkbaar. Om daar als persoon van buitenaf deel van uit te mogen maken was een buitengewoon inspirerende ervaring. In de jaren daarna heb ik met regelmaat deel uit mogen maken van zulke teams, en met hun directies mogen werken aan terugroepacties, grote claims, en andere kwesties waar het spannend was voor bedrijven. Telkens merk je dan diezelfde vibe, de energie en plotselinge vindingrijkheid van mensen, die buiten traditionele kaders moeten denken om een situatie onder controle te krijgen.
Goed… lang verhaal kort. Ik ben nu formeel de pensioengerechtigde leeftijd gepasseerd, maar vind het nog steeds mooi om door een bedrijf gevraagd te worden een ochtend te komen klankborden, of een tijdje mee te lopen in een team dat dit soort risico’s probeert te beheersen. Of om als een “consigliere” strategisch mee te denken. Ervaring uit de Praktijk is het gereedschap dat ik altijd bij me heb.
Kop koffie erbij, luisteren, doorvragen, en dan: “Hebben jullie hier aan gedacht?”, “Hoezo dat?”, “Omdat het in de Praktijk voorkomt dat…”, enzovoorts. Om u een idee te geven.
Pensioen of niet, we blijven steeds ouder jong, dus de opwinding als ik weer eens over een “kwestie” hoor is niet weg. Vandaar deze site, vandaar de blog, en vandaar af en toe nog aan de bak. De kop is er af, op het moment dat u dit leest. Het smaakt naar meer, en dat komt er ook. Check ook eens de lijst waarin u alle geplaatste berichten terug vindt. Tot gauw.
Jacques